Przekonania. 3 sposoby ich powstawania. Psychologia i rozwój.

Przekonania. 3 sposoby ich powstawania.

Zanim zaczniesz zagłębiać się w temat przekonań (i prawie na pewno zapragniesz trochę rozpracować te swoje), warto dowiedzieć się,  czym w ogóle są przekonania i jak mogą powstawać.

Czym są przekonania?

Najprościej mówiąc, przekonania to filtry, za których pośrednictwem interpretujemy naszą rzeczywistość. Są definitywnymi, najczęściej podświadomymi, niepodważalnymi procesami myślowymi (lub samymi myślami), twierdzeniami i uogólnieniami dotyczącymi otaczającej nas rzeczywistości. To wnioski, jakie nieświadomie wyciągamy i uznajemy za „swoją prawdę”, czyli światopogląd.

Co więc robią i z czego się składają?

Wyznaczają naszą osobowość i charakter. Determinują to, w co wierzymy i co robimy. Na ich podstawie buduje się nasz system wartości, zainteresowań, pasji, zdolności i ograniczeń. Formują również to jak postrzegamy siebie, jak radzimy sobie z wyzwaniami czy choćby nawet to, jak budujemy relacje.

Są systemem, konstrukcją składającą się naszych przypuszczeń i interpretacji rzeczywistości, które bierzemy za fakty.

Skąd się biorą przekonania?

Przekonania są rezultatem pewnych schematów myślenia, które otaczały nas od najmłodszych lat. Zostały one przez nas nieświadomie uformowane w oparciu o zasłyszane uogólnienia, obserwacje, doświadczenia czy pominięte fakty.

Większość naszych przekonań powstaje już we wczesnym dzieciństwie, ale część z nich rozwija się (lub ewoluuje) z biegiem lat.

Jakie są rodzaje przekonań?

  • Rozwijające- Blokujące
  • Wspierające- Ograniczające
  • Służące- Nie służące
  • Pozytywne- Negatywne
  • Prawdziwe- Fałszywe

W kolejnych postach i podcaście będę omawiała wszystkie te kategorie. Zgłębiając swoje przekonania i pracując z nimi, z biegiem czasu sama zaczniesz je rozpoznawać.

Zdjęcie Przekonania Trzy sposoby ich powstawania Dziewczyna Złota Godzina Droga

Jak powstają przekonania?

Słyszałaś coś, w co zaczęłaś wierzyć i/lub widziałaś coś, co Cię ukształtowało.

Czyli zbiór informacji, jakie uzyskałaś od innych (na swój temat, na temat świata lub różnych dziedzin życia). Gdy jesteś dzieckiem, jesteś otwarta na wszystko i jeśli ktoś przekazuje Ci jakieś przekonanie (tj. swoją opinię), to jesteś zbyt młoda, aby zdać sobie sprawę, że ta opinia NIE JEST PRAWDĄ!

Doświadczyłaś konkretnego wydarzenia.

Czyli wielokrotnie powtarzające się zdarzenia lub nawet jedno bardzo silnie wpływające na nasze emocje doświadczenie. Sytuacje te i doświadczenia doprowadziły do tego, że teraz uogólniasz podobne sytuacje i przekształcasz je w przekonanie/ fakt. Najsilniejsze przekonania powstają w dzieciństwie za pomocą doświadczeń związanych z wychowaniem przez wychowawców (np. rodziców, nauczycieli, ważnych dla Ciebie członków rodziny) lub wpływu rówieśników.

Załóżmy na przykład, że jako dziecko byłaś zastraszana przez koleżankę z klasy. Jest to najczęściej intensywne emocjonalnie przeżycie. Im więcej emocji wzbudza sytuacja, tym silniejsze jest przekonanie i tym szybciej „wgrywa się do twojego systemu”.

Jednokrotne bycie zastraszaną często nie od razu tworzy przekonanie. Ale bycie zastraszaną przez wiele dzieci lub każdego dnia ma ogromny wpływ na Twoje przekonania.

Twoje emocje lub wyobraźnia zostały pobudzone przez powtórzenie.

Silne doznania emocjonalne poparte powtarzającymi się wyobrażeniami, poparte wyobraźnią i emocjami. Ten trzeci sposób jest nieco inny. Dzieje się tak, ponieważ nieświadomie kontynuujesz „praktykowanie” przekonania.

Jeśli jako dziecko utworzysz przekonanie, podświadomie powtórzysz to przekonanie w kolejnych sytuacjach. W każdej sytuacji nieświadomie potwierdzasz to przekonanie. A ponieważ je już masz, to wpływa to automatycznie na kolejne sytuacje. I tak dalej. Ta wiara staje się rodzajem samospełniającej się przepowiedni.

Wracając więc do zastraszania w dzieciństwie, mogłoby to wyglądać tak: następnym razem, gdy jako dziecko jeszcze bardziej przystosowałaś się do grupy (np. aby uniknąć zastraszania), i grupa zacznie zastraszać kogoś innego, możesz pomyśleć:

„Na szczęście nie jestem zastraszana. Dostosowanie się do grupy działa!”

Przekonania są pewnego rodzaju reakcją łańcuchową, którą można podzielić następująco:
Schemat przekonań
  • Wydarzenie lub obserwacja (zasłyszana lub widziana) kiedyś
  • Myśli (szybko prowadząca do osądu)
  • Uczucie (emocja)
  • Zachowanie (działanie lub jego brak)
  • Konsekwencja

Podsumowanie

Przekonania powodują, że myślimy w konkretny sposób, a to wzbudza w nas pewne emocje. Te z kolei wywołują w nas pewne zachowania.

Przekonania „kontrolują” nasze myśli, a tym samym mają wpływ na uczucia i zachowanie.

Twoje myśli są nie tylko interpretacją tego, co dzieje się wokół Ciebie, ale także tego co działo się kiedyś.